Rodzice 6 - latków zadają sobie mnóstwo pytań dotyczących pójścia dziecka do szkoły. Czy nowe otoczenie, nieznajomi ludzie, tłum obcych dzieci, pójście do szkoły to duży stres dla dziecka? W nowym otoczeniu i w nowej sytuacji wielu ludzi - nie tylko dzieci - odczuwa stres. Jednak większość dzieci rozpoczyna naukę szkolną raczej z pozytywnym nastawieniem, zaciekawieniem tym co będzie, z dumą, że są "duże", bo chodzą do szkoły, a nie do przedszkola.

To jak dziecko poradzi sobie w nowej sytuacji, zależy po części od pewnych czynników genetycznych, a po części od oddziaływań wychowawczych rodziców. Rodzice mogą pomóc dziecku w pozytywnym nastawieniu się do tej ważnej zmiany w ich życiu. Mogą np. pójść z dzieckiem do szkoły, zwiedzić ją wewnątrz, kupić wybrany tornister, zeszyty, piórnik. Czasami rodzice bezwiednie wywołują w dziecku lęk przed szkołą. Najczęściej dzieje się to wtedy, gdy dziecko ma w przedszkolu jakieś problemy i rodzice sami boją się, czy dziecko poradzi sobie z wymaganiami szkoły. Nawet jeśli rodzicom wydaje się, że nie mówią o tym dziecku, to jednak przekazują mu swój niepokój.

To, czy dziecko poradzi sobie emocjonalnie, zależy od tego, jaki obraz samego siebie i świata przekazali mu rodzice, czy wzmacniali samoocenę dziecka, czy stawiali odpowiednie granice i wymagania, czy nauczyli radzić sobie z emocjami, czy wpoili normy społeczne i przygotowali do zgodnego działania w grupie rówieśniczej. Pójście do szkoły, to zwykle pierwsza poważna zmiana w życiu dziecka. Związane z nią dobre doświadczenia pomogą dziecku w budowaniu relacji z innymi, rozbudza zapał do nauki i ciekawość świata. Będą one punktem odniesienia w trudnych chwilach i zawsze wtedy, kiedy okoliczności będą wymagały od dziecka poradzenia sobie z nową sytuacją, nowymi ludźmi, nieznanym otoczeniem.

Dlatego ważne jest wcześniejsze przygotowanie się rodziców i innych członków rodziny do zachodzących zmian. Chodzi tu nie tylko o różnice w programie nauczania, przejście z sali przedszkolnej do sali szkolnej, ale również o zmiany w tożsamości dziecka, które staje się uczniem i rodziców, których rolą od tej pory będzie wspieranie dziecka w stopniowym usamodzielnianiu się. Oswajając się z myślą o rozpoczęciu nauki w szkole przez dziecko, rodzice zadają sobie pytanie, czy jest na to gotowe. Przedszkola przygotowują ocenę tzw. gotowości szkolnej. Warto jednak, na przykład podczas wspólne zabawy, przyjrzeć się dziecku i zastanowić się nad jego relacjami z otoczeniem, samodzielnością, umiejętnościami podejmowania nowych zadań, które czekają na nie w szkole, radzenia sobie z emocjami i nowymi wyzwaniami.

DZIECI GOTOWE DO PÓJŚCIA DO SZKOŁY:

* Chętnie i sprawnie wykonują ćwiczenia fizyczne
* Potrafią powtórzyć całe sekwencje zabawy
* Sprzątają po zabawie
* Znoszą naczynia po posiłku
* Podporządkowują się zasadom, i regułom panującym w grupie
* Są gotowe na rozstanie, są przekonane, że same dadzą sobie radę
* Potrafią skupiać uwagę zapamiętując informacje i wyciągając wnioski
* Rozumieją zasady rywalizacji
* Mówią płynnie i wyraźnie
* Zwykle udaje im się zapanować nad emocjami
* Są wytrwałe, doprowadzają pracę do końca
* Samodzielnie nawiązują kontakt z rówieśnikami
* Wyrażają pragnienia i dzielą się wrażeniami
* Dokonują analizy i syntezy słuchowej i wzrokowej

A KIEDY GOTOWI SĄ RODZICE :

* przede wszystkim wtedy, kiedy pamiętamy, że nasze dziecko, mimo, że jest uczniem, jest nadal małym dzieckiem, co oznacza, że nie możemy wymagać od niego zbyt wiele, dajemy mu czas zarówno na naukę jak i na zabawę
* w razie niepowodzeń w szkole, nie karzemy dziecka, mamy być dla niego oparciem, dajemy mu czas, miłość, zrozumienie, pomoc
* Dbamy, by dziecko miało stałe i spokojne miejsce do odrabiania lekcji
* Nie zmuszamy, by dziecko odrabiało lekcje zaraz po szkole, dajmy mu czas na relaks, zabawę i aktywny wypoczynek
* Nie oczekujemy, że wszystko mu się uda i nie porównujemy go z innymi

Szkoła to nie tylko nowe otoczenie, to także nowy plan dnia i konieczność umiejętnego gospodarowania czasem. Dziecko będzie miało mniej czasu na zabawę, dużą część dnia będzie spędzało w szkole, w której będzie uczyć się nowych, coraz trudniejszych umiejętności. Bardzo ważną sprawą jest kontakt z wychowawcą. Nie tylko wtedy, gdy sygnalizowany jest problem. Rodzice powinni opowiadać dziecku o swoich dobrych wspomnieniach. Unikajmy negatywnych wypowiedzi na temat szkoły dziecka czy nauczycieli. Dziecku łatwiej będzie dzielić swoje życie między szkołę i dom, jeśli oba środowiska nie będą pozostawać ze sobą w konflikcie. W razie jakichś problemów rozmawiajmy z wychowawcą na osobności.

CO POWINNO RODZICÓW ZANIEPOKOIĆ:

* Złe samopoczucie, poczucie zagrożenia, obniżenie nastroju
* Niezaspokojone poczucie bezpieczeństwa, niewyrażanie emocji
* Negatywny stosunek do szkoły (np. do wychowawczyni, rówieśników, nauki)
* Brak zainteresowania otoczeniem, unikanie kontaktów lub kontaktowanie się tylko z nauczycielką
* Brak akceptacji dla reguł, niewykonywanie zadań, pojawianie się silnych, nieadekwatnych reakcji na niepowodzenia i trudności
* Brak zaufania do nauczyciela- dziecko nie zwraca się do niego, nie dzieli się sukcesami
* Bezsenność, wymioty, zaburzenia łaknienia,

Rodzice powinni zadbać aby dziecko idąc do szkoły interesowało się książkami, pisaniem, czytaniem, liczeniem. Przedszkole rozbudza te zainteresowania, ale rodzice powinni poświęcać dziecku czas na codzienne czytanie, wykonywanie obowiązków domowych.

LISTA PYTAŃ JAKIE POWINNI SOBIE ZADAĆ RODZICE:

Czy dziecko potrafi:
1. Zawiązać sznurowadła i zapiąć guziki.
2. Skakać na jednej i obu nogach.
3. Czy chętnie bierze udział w zabawach ruchowych.
4. Lepić z plasteliny.
5. Ciąć nożyczkami po wyznaczonej linii prostej i krzywej.
6. Czy prawidłowo wymawia wszystkie głoski.
7. Czy w opowiadaniu posługuje się pełnymi zdaniami.
8. Czy wypowiada się prawidłowo pod względem gramatycznym.
9. Czy łatwo dobiera właściwe słowa.
10. Czy odróżnia lewa i prawą stronę ciała.
11. Czy posługuje się zawsze jedną ręką w pracach wymagających wyboru.
12. Kolorować obrazek nie wykraczając poza linię.
13. Obchodzić się z przyborami do pisania, czy lubi rysować.
14. Narysować postać ludzką, która jest kompletna, a części ciała rozmieszczone są właściwie.
15. Grupować klocki wg barwy, kształtu, wielkości.
16. Znaleźć kilka różnic w obu pozornie identycznych obrazkach.
17. Grupować p-ty i obrazki wg określonych kryteriów.
18. Kojarzyć obrazki i przedmioty pasujące do siebie,
19. Dobrać do pary wg wzoru takie same obrazki, litery, słowa.
20. Odtworzyć wzór z klocków.
21. Prawidłowo różnicować dźwięki z otoczenia.
22. Wyróżnić głoskę na początku wyrazu.
23. Różnicować podobne dźwięki np. kura - góra (k - g).
24. Rozwiązywać proste zagadki.
25. Skupiać się na wykonywanej czynności.
26. Wysłuchać 4 - 5 poleceń, a następnie zastosować się do nich.
27. Po skończonej pracy posprzątać po sobie.
28. Dokończyć rozpoczętą pracę.
29. Bawić się zgodnie z rówieśnikami.
30. Podporządkować się poleceniom dorosłych.

"Nie wszystkie kwiaty zakwitają razem.

Każdy ma swój czas i porę".